Saya ada banyak
cerita tapi awak tak ada. Saya tak ada kawan nak berbual. Saya rindu habiskan
masa dengan awak. Kita berbual tentang banyak perkara. Hari ini saya rindukan
semua itu. Awak tak ada lagi. Awak tak terima saya semula. Saya tahu, salah
saya. Saya terlepas cakap, terbabas perbuatan. Saya minta maaf sangat. Kalau
saya dapat tarik semula perbuatan dan kata-kata saya – alangkah bagusnya.
Awak berjanji
macam-macam dengan saya. Bila saya baca semula setiap janji-janji awak, hati
saya jadi sayu (love is keeping
the promise anyway). Saya buka blog kita. Awak sudah tukar nama. Awak tak pakai Mrs.
Imran lagi. Hati saya jadi sayu sangat. Saya sayang awak tapi awak tak terima
saya. Saya tak boleh buat apa-apa. Saya minta maaf kalau hati awak sakit sangat sebab saya...
Saya doakan awak
hidup bahagia dengan sesiapa saja yang dapat mengisi kekosongan di hati awak. Semoga
awak baik-baik saja.
True love leaves a memory no one can steal and a heartache no one can heal.