What is love? Someone you can talk to about anything and know they’ll hold no judgment. Someone who knows the darkest parts of you and loves you anyway, that knows all your flaws and loves you not in spite of them but because of them. Not someone that you can’t live without, but someone that you don’t want to live without. Someone that you want to experience all of lives ups and downs with. Someone who will hold your hand through the worst times of your life. When they see you at your worst, when you’re broken, and they don’t run away but help you put the pieces back together. Someone who will treat you with respect, even in the heat of an argument. Someone who loves you with every beat of their heart. Now that’s real love.
_ _ _
Awak,
Saya suka diri awak ketika awak bersama saya. Saya tak suka diri awak yang lama – diri awak ketika kita mula-mula kenal. Tapi lepas awak jumpa A, saya rasa diri awak, sifat yang awak ada ketika bersama saya hilang begitu sahaja. Saya rasa sedih sebab awak kembali kepada sifat lama.
Setiap kali awak cakap kasar dengan saya, setiap perkataan awak yang menghiris, setiap perkara yang awak ungkit – saya cuma pendam dan simpankan saja. Saya sebetulnya cuba untuk tak ambil hati ketika itu memandangkan kita dalam konflik yang amat serius.
Saya tak suka sifat dan sikap awak yang lama. Saya rasa sifat dan sikap itu tak sesuai untuk awak. Awak yang saya kenal, yang saya bentuk, yang saya pupuk sangat berbeza dengan sifat awak yang dulu. Saya tahu perbezaannya. Awak tak boleh menipu saya.
Malang sekali selepas kita berpisah, awak menjadi diri awak yang lama. Sungguh-sungguh saya berminat nak tahu kenapa awak beritahu saya yang awak akan delete semua emel, lagu kita. Awak boleh buat secara diam-diam tanpa beritahu saya kecualilah kalau awak ada niat untuk sakitkan hati saya.
_ _ _
Awak,
Cinta seharusnya menjadikan kita manusia yang lebih baik. Cinta seharusnya membimbing kita ke arah kebaikan. Cinta tak seharusnya mengubah kita ke arah keburukan. Saya fikir awak berasa tak selamat, pura-pura menjadi kuat dan cuba berhati batu dan keras kepala sedangkan sebetulnya tidak.
Sebetulnya di depan saya awak cuba tunjukkan diri awak yang lama sedangkan hakikatnya selepas kita jatuh cinta, di cintai dan mencintai awak tak lagi begitu. Sikap, sifat dan pemikiran awak sudah berubah 360 darjah. Awak bukan lagi orang yang sama sebelum dan selepas jatuh cinta.
Saya tak marah awak nak katakan apa pun pada saya. Saya jauh sekali hendak membenci awak. Saya terima inilah takdir saya seadanya. Saya berdiri sebagai seorang lelaki yang awak kehendaki. Awak tak mahu saya melutut, awak tak mahu saya merayu. Awak kata stand like a man.
Saya tak pernah rasa saya rendah ketika saya merayu, melutut pada awak. Saya lelaki tapi ego saya tak setinggi ego awak. Saya tahu awak perempuan penuh ego. Saya tak pernah menyesal merayu pada awak. Saya rasa itulah tindakan yang paling tepat ketika itu.
_ _ _
Saya cuma tak sangka bila awak nak delete semua tentang saya termasuk memori kita (yang ada dalam ingatan awak), awak beritahu saya. Hati saya memang sudah hancur. Awak hancurkan hati saya setahun yang lepas. Pecah berderai, pedih pun belum pulih, belum hilang sepenuhnya.
Setiap hari saya bertarung dengan rasa hati. Setiap hari saya berjuang untuk tak putus asa pada hidup. Setiap hari saya selalu rasakan lebih baik berkerusi roda dan ada kanser tahap 4 asalkan bahagia dalam hati berbanding sihat tapi tak bahagia.
Setiap hari saya doa agar saya dapat bersama awak semula walaupun saya selalu yakinkan diri yang saya sudah move on. Saya tak tahu kenapa Tuhan tetapkan kasih sayang pada awak begitu tinggi. Kadang-kadang saya fikir, saya sayang awak begini banyak, kenapa ini yang saya terima. Saya tersalah pilih perempuankah?
Kenapa saya luka begini teruk? Kenapa saya sedih sangat awak tak ada dalam hidup saya? Kenapa pedih di hati saya belum hilang? Sungguh awak layak terima kasih sayang saya? Sungguhpun hati saya hancur, sungguhpun saya terluka belum pernah sesaat saya menyesal pilih awak..
_ _ _
Saat awak delete semua lagu kita, saya masih dengar semua lagu yang awak dedikasikan untuk saya. Saya masih bergelut dengan rasa cinta yang masih belum padam. Saya masih berjuang. Belum pernah sehari pun dalam hidup saya seharian saya tidak mengingat awak. Belum pernah…
Entahlah. Mungkin saya lelaki paling bodoh yang ada dalam dunia ini. Kadang-kadang saya minta Tuhan keringkan air mata saya supaya saya tak menangis lagi. Orang kata lelaki yang menangis untuk perempuan adalah lelaki teruk. Bukan lelaki sejati tapi saya tak peduli. Entah berapa ribu kali saya menangis sebab awak.
Hidup awak tentu lebih baik tanpa saya. Hidup saya paling indah bila awak ada. Sejak awak tak ada dunia saya tak seterang dulu. Hati saya tak segembira dulu. Jiwa saya rasa kosong. Hidup saya kesunyian. Entahlah. Saya pun buntu. Saya tak dapat fikir apa-apa.
Kalau awak memang bukan untuk saya. Saya tak ada kudrat melawan takdir. Setiap hari saya berharap awak kembali pada saya walaupun saya tahu saya tak ada harapan tapi saya tetap berharap sebab harapan satu-satunya yang saya ada.
Mata saya tentu lebam. Banyak sangat saya menangis hari ini. Saya nak tidur. Penat. Penat bergelut dengan diri sendiri. Apa pun yang awak buat, semoga semuanya berjalan lancar. Awak bertuah, awak dapat bebaskan diri awak dari saya.