Sunyi

Saya tahu awak marah dengan saya. Dari semalam saya belum dapat satu e-mel pun. Mungkin awak tak ada internet. Tak apalah. Saya tak marah. Mungkin saya silap...

Saya minta maaf kalau saya buat awak terasa. Saya minta maaf kalau buat awak rasa cemburu/ada saingan. Saya cuma berkawan dengan dia. Saya cuma kenal dia melalui forum. Saya minta nombor dia untuk simpanan. Ada sekali dua dia hubungi saya bertanya khabar. Ada sekali dua dia ajak saya YM. Mungkin untuk bincangkan beberapa hal.

Saya tahu batas saya. Saya tahu saya tak patut SMS orang perempuan tengah malam. Cuma sekali itulah. Kebetulan masa dia ajak saya online saya sakit kepala. Dua kali saya terpaksa menolak. Kelmarin saya rasa lapang dan kepala tak sakit. Jadi saya ajak dia online. Sambil borak-borak saya boleh siapkan kerja. Saya taklah cari dia untuk temankan saya siapkan kerja. Itu cuma selingan. Saya cuma berbasa-basi mengajak online lepas dua kali saya menolak. Itu saja.

Mungkin saya rasa sunyi... Saya cuma ada awak. Awak satu-satunya kawan yang saya ada. Awak juga sebahagian dari kehidupan saya. Saya ada awak untuk bergaduh, berdebat dan mengusik. Saya rasa awak pergi lama sangat. Saya rasa sunyi. Saya kena cari kerja untuk isi masa lapang saya. Saya tak nak selalu ingat awak sebab saya tak nak ganggu awak dekat sana. Kadang-kadang saya rasa selfish. Memang orang lelaki tak boleh di tinggalkan lama-lama. Orang lelaki bila sunyi dia akan cari pengganti untuk hiburkan hati.

Orang lelaki mudah jatuh hati lebih-lebih lagi bila dia kesunyian. Saya tak jatuh hati pada mana-mana perempuan. Saya ada awak. Saya ada awak untuk melengkapi keseluruhan hidup saya. Saya tak perlukan sesiapa selain awak.

Saya minta maaf untuk kesekian kalinya...

xoxo